“bu sabah kar var istanbul’da, gözlerim dolu dolu oluyor bilinmez niye” mi desem, “her yerde kar var, kalbim ağrıyor bu ülkede” mi desem?
uygun koşullarda saklanmadığı için bozulmuş olabilir mi bu ülkenin akıl sağlığı?
açık unutulan bir yerden estiği için üşütmüş olabilir mi baldırı çıplak, başı kabak kafasını?
“ya aklımı al, ya canımı…” diye dua etmek gereksiz.
akıl çoktan uçtu gitti.
8 mart dünya emekçi kadınlar gününün hemen ertesi -yani bugün- çocuk tacizcisi sözde gazeteci hüseyin üzmez’i serbest bıraktılar.
birileri kafa buluyor bizimle kesin; hapiste gazeteci ve kadına şiddet olduğunu söyleyenlere inat.
karın ankara’yı teslim aldığına dair haberler dönüp dururken; değişmez, değişmesi teklif edilemez bir(i) tuzladıklarına inanmayanlara yolları yalamasını salık veriyor.
şimdi sadece can çekişiyoruz…